Yemen

Geit versus Drakenbloedboom

Socotra, eiland in de Indische oceaan, heeft een flora die zijn weerga nergens kent. In een poging die unieke flora te behoeden voor uitsterven riep Unesco Socotra afgelopen jaar uit tot werelderfgoed. Centraal in dat erfgoed staat ook een controversiele geit.

Fatima, hoedster van de botanische tuin van Socotra foto Nico te Laak

Met gepaste trots toont Fatima Abid -hoedster van de botanische tuin van Socotra- de Pelargonium insularis. Uiterlijk een plantje dat elk stadsbalkon kan sieren, zoals Pelargoniums dat graag doen. Maar deze was uitgestorven op Socotra, een eiland van honderdvijftig bij veertig kilometer gelegen op driehonderd zeemijlen onder het Arabisch schiereiland, en geboorteland van zowel Fatima als de Pelargonium insularis. Fatima kweekte hem afgelopen winter op uit zaad van de botanische tuin van Edinburgh, die al sinds 1888 een band heeft met Socotra en kennelijk ooit wat zaad wist te verschepen naar Schotland. Die ene plant is voor haar even waardevol als haar eigen ogen, zegt Fatima. In ruil voor een maandelijks stipendium van $100 koestert de familie Abid op verzoek van buitenlandse botanici al tien jaar lang duizenden zaailingen, waarvan sommige inmiddels zijn uitgegroeid tot boom. Palmen ruisen boven de perceeltjes, door een hoge muur beschermd tegen de harde wind, en de alomtegenwoordige geit. Met haar nagel schraapt Fatima langs de stam van een boswellia. ‘Smell’, zegt ze. Pure wierook.


Socotraanse kweekbakjes foto Nico te Laak

Verscheen eerder op 28 September 2009 in NRC H

Je kunt dit stuk (1092 woorden, vijf minuten leestijd) ook lezen op Blendle of ReportersOnline of op abumelle.org