Uit twee en negentig gedichten koos de jury van dichtwedstrijd Dwalen in Gedichten het gedicht Heuvelrug als beste. Het vers komt op posters, verspreid over de Utrechtse heuvelrug.
Heuvelrug is een gedicht van neerlandicus Hendrik-Jan de Wit uit Almere, een amateur-publicist die opgroeide aan de rand van de Heuvelrug. De Wit toont zich op zijn weblog verbaasd over het winnen van de wedstrijd, maar is er niet minder blij om.
‘Het vers ontsproot al mijmerend over de streek van mijn jeugd de omgeving van Veenendaal: Rhenen, Amerongen, Elst, Wijk bij Duurstede, Leersum en Doorn. Ik schaafde het een paar dagen later nog wat bij – haalde het venijn eruit – en stuurde het op. Ik schreef vanuit het idee dat ik het gedicht voor een jury schreef en niet voor mijzelf.
Na het doormailen van mijn gegevens, kreeg ik telefoon. Ik heb de dichtprijs gewonnen en ben nu de dichter van de regio. De jury is lovend over mijn gedicht. Van de 92 inzendingen steek het mijne er met kop en schouders bovenuit, vindt ze.’
Twee en negentig inzendingen uit heel Nederland kreeg de jury ter beoordeling. De jury bestond uit journalist en auteur Wim van Amerongen uit Wijk bij Duurstede en Driebergenaar Henk Achterberg, een nazaat van Gerrit Achterberg, een van de beroemdste dichters uit de Nederlandse geschiedenis. Gerrit Achterberg heeft sterke wortels in het Langbroekerweteringgebied, aan de voet van de Heuvelrug. Hij groeide op in Overlangbroek.
Jurylid en achterneef Henk Achterberg is zelf ook dichter, jurylid en journalist Wim van Amerongen schreef over Gerrit Achterberg een biografie. Vanuit Overlangbroek loopt voorts een wandelroute naar Doorn of Wijk bij Duurstede, met onderweg een aantal gedichten op tableau’s gepubliceerd.
Promotiebureau Uit in de Heuvelrug, onderdeel van PR-kantoor LMVTPR, verzon de wedstrijd om het gebied Utrechtse heuvelrug op een originele manier in de schijnwerpers te zetten, aldus het persbericht van Uit in de Heuvelrug.
Het winnende gedicht, eronder de twee runners-up.
HEUVELRUG
In gedachten
kronkel ik een
rijn met naast mij
de heuvelrug
Ik dwaal door en
voel mij over
de rand vallen
de rivier toe
Het bos glimlacht
de grafheuvels
verstoppen zich
tussen bomen
Dan zwier ik het
bos in en zoek
de andere
kant van de rug
Ik draai mij om
de rug tuurt de
heuvel over
naar de zandzee
De gedachten
kronkelen zich
omlaag de hucht
af naar het dal
De heuvelrug
verdwijnt en geeft
de gedachten
aan mij terug
Door Hendrik-Jan de Wit
—————————————————–
LANGBROEKERWETERING
Ooit gebruikt, voor handelsverkeer,
Voor de regio toen, belangrijk,
van boer, burger, tot edelheer.
Gouden ader aan de dijk.
Niemand zal ooit weten,
welke geheimen zijn meegevaren,
naar een plek, hoe zal het heten?
Zwanen zullen het bewaren.
Langbroekerwetering.
Dwars door het lage land,
van water en klei.
Coulissen van essen en eiken,
kleurend naar ieder jaargetij.
Schapen blaten, koeien loeien,
reeën grazen, konijnen stoeien.
Adembenemend mooi.
Van lente tot wintertooi.
Langbroekerwetering.
Sfeer van weleer is er, optimaal.
Boerderijen, droomkastelen,
ieder zijn eigen verhaal.
Omringd door prachtpercelen.
Bruggetjes in overvloed,
om te komen, naar de overkant.
Niet voor niets, Loire van Nederland.
Heuvelrug op de achtergrond.
Vogels fluiten, ik zing,
ben gelukkig, dwaal rond,
aan de Langbroekerwetering
Door Willem van Kooten
GEDICHT HEUVELRUG
Eens was ik een grote steen
gevormd in moeders schoot
De ijstijd kwam, ik rolde heen
door bossen , water , sloot
Het rollen maakte heel veel los
veranderde in zand
Voelde toen het zachte mos
en gleed van land naar land
Toen het ijs gesmolten was
werd de Heuvelrug mijn thuis
Men wandelt er met flinke pas
ook egel, ree en muis.
Het is een thuis voor velen
geschenk van de natuur:
Samen zijn, samen delen
al is ’t maar voor een uur.
Door Ank van Geffen-Faber