Leersum

Volkstuinen Amerongen toch naar Zuylenstein

moestuin Wildbaan

De aanleg van het bedrijventerrein Leersum kan doorgaan nu de Amerongse volkstuintjes waarschijnlijk toch de weg oversteken, naar landgoed Zuylenstein. Misschien.

‘O? Gaat het nu toch door,’ zegt de moestuinierster, die even op de tuin is om twee plastic zakken vol schillen te brengen, voor de composthoop. De moestuin is verder vooral in winterrust, hier en daar prikt nog wat groene prei boven de sneeuwwitte bodem uit. Bemesten doet ze haar tuin al een tijdje niet meer, vertelt de tuinierster, omdat de verhuizing haar al wat langer boven het hoofd hangt. ‘Eerst wel, toen weer niet, nu dus weer wel. Nou, ik blijf liever hier, dit is een mooie plek. Daar weten we niet wat we krijgen. Is er wel water, is er een hek, komt er wel voldoende zon? Ze moeten ons niet in het bos zetten.’

Dat zal niet gebeuren, zegt wethouder Homan, verantwoordelijk voor de aanleg van het bedrijventerrein, en daarmee ook voor de verhuizing van volkstuinvereniging Wildbaan. Die moet weg om plaats te maken voor natuur, omdat die natuur weer plaats moet maken voor een bedrijventerreintje van twee hectares. ‘Ze krijgen natuurlijk een gelijkwaardige plek, met een zelfde soort vrchtbare grond. Wat ze nu doen moeten ze kunnen blijven doen.’

moestuin Wildbaan

Twee locaties heeft de gemeente op het oog voor de volkstuiniers, blijkt uit een zogenaamde raadsinformatiebrief. De ene locatie ligt helemaal aan de andere kant van Amerongen, langs de Bergjessteeg, nabij sportpark Burgwal. De tweede locatie ligt aan de overkant van de provinciale N225, of Rijksstraatweg. Landgoed Zuylenstein heeft opnieuw laten weten de volkstuiniers te willen accommoderen, op een perceel direct aan de N225, of op een perceel aan de oostzijde van het landgoed, het voormalige Wayerstein. Zeker is het nog niet, de afspraak moet onderdeel uitmaken van een intentieovereenkomst die de gemeente wil aangaan met landgoed Zuylenstein, dat graag meer plannen goedgekeurd wil zien. Maar voor wat, hoort wat, is het standpunt van de gemeente.

Louis Drost, voorzitter van volkstuinvereniging Wildbaan moet het nog maar zien. Het verhaal speelt al sinds 2002, toen de voormalige gemeente Leersum de eerste plannen voor het bedrijfsterreintje verzon. Destijds is zwart op wit gezet dat de volkstuiniers in ruil voor hun vertrek een minimaal gelijkwaardige plek terug moeten krijgen. ‘Dus niet verder naar boven, aan de noordkant van de weg, ‘ zegt Drost. ‘Dat is arme grond. En te droog, door de ontwatering. Daarmee zouden de kosten om die grond te verrijken ook te hoog worden,’ vermoedt de voorzitter.  

Het kostenverhaal is sowieso een terugkerend thema in deze zaak, zegt Drost. Want kosten zijn er net zo goed verbonden aan een verhuizing naar Zuylenstein; een hek, een weggetje, parkeerplaatsje, water. Projectontwikkelaar Janssen de Jong zou die kosten dragen, totdat het nieuwe management van Zuylenstein extra eisen ging stellen, de kosten opliepen en het plan weer de ijskast in ging. ‘Zo gaat het elk jaar. In het voorjaar horen we weer wat, vervolgens blijft het oorverdovend stil. Ik denk dat het bedrijventerrein de projectontwikkelaar gewoon niet genoeg oplevert.’

Moestuinlocatie Zuylenstein

Dat laatste ontkent de wethouder economie van de gemeente Utrechste heuvelrug. ‘De projectontwikkelaar houdt elk jaar een rondje, en ook uit het laatste rondje bleek dat er nog altijd meer vraag is dan hij aan bedrijfsgrond kan aanbieden,’ aldus wethouder Homan. ‘Bedrijven uit de kern van Leersum willen graag naar de nieuwe locatie.’ Die nieuwe locatie ligt overigens meer in Amerongen dan in Leersum, want pal naast het bestaande Amerongse bedrijventerrein, dat binnenkort gerevitaliseerd wordt, wat zoveel inhoudt dat bedrijven wat verschuiven, zodat het een logischer geheel wordt. De smalle nieuwe strook voor Leersum kan dan meteen gebruik maken van de bestaande ontsluiting: de Industrieweg.  

Volkstuinvoorzitter Drost wacht intussen rustig af. Hij vermoedt dat de locatie Bergjessteeg gebruikt wordt als drukmiddel in de onderhandelingen met Zuylenstein, dat de inkomsten van de volkstuinen best kan gebruiken. Drost en zijn zestig leden -inclusief partners wel rond de honderd tevreden tuiniers- vinden een verhuizing naar Zuylenstein in elk geval prima. ‘Kijk, het hoort bij elk dorp, zo’n tuintje voor de mensen. En zolang we goed behandeld worden werken we gewoon mee. Dat doen we al al tien jaar.’   

 

NB. Nieuwspost Heuvelrug is er geweest, heeft gemaild en gebeld met landgoed Zuylenstein om ook hen aan het woord te laten, vooralsnog helaas zonder resultaat