Afgelopen week overleefde wethouder Homan een motie van wantrouwen. Hoe nu verder, is de vraag.
U geeft op uw vrije zaterdagen kadertrainingen aan VVD-leden die de politiek in gaan. Integriteit is daarbij een belangrijk onderwerp. Nu krijgt u zelf het verwijt de gemeenteraad 'onjuist te informeren', een parlementair woord voor liegen. U ontkende uitspraken gedaan te hebben, die u later wel degelijk blijkt te hebben gedaan.
Ik heb niet gelogen. Wel heb ik in mijn antwoord twee publicaties door elkaar gehaald, wat misschien lijkt op liegen. Kijk, je liegt als je A doet en je zegt B, of je verzwijgt het, of je houdt iets achter, vooropgezet. Daar is hier geen sprake van. Ik had moeten zeggen: ik moet dat even verifieren, dus ik kom daar op terug. Nu heb ik pas in tweede instantie het goede antwoord gegeven, dat schept verwarring en dat is niet goed. Kennelijk denk ik te gemakkelijk dat ik weet waar het over gaat, en moet ik nauwkeuriger zijn in de formuleringen. Afgelopen weekend heb ik daar -lopend in het Drentse bos met twee honden- goed over nagedacht. Ik moet een nieuwe balans zoeken tussen als een angstig vogeltje in de hoek zitten, en iets te enthousiast opereren.
Inderdaad lijkt u soms voor de troepen uit te lopen, door veel en vaak vergezichten te schetsen en beloftes te uiten op alle platforms die er zijn. Loop of roept u niet te hard?
Dat is een bepaalde stijl van druk zetten, naar de organisatie, naar de omgeving. Als ik een vluchtheuveltje beloof wil ik graag dat dat vluchtheuveltje er binnen een week of zes staat. Omdat ik merk dat die druk nodig is om zaken voor elkaar te krijgen in de organisatie. Anders duurt het zo twee jaar. Ik ben hier aangenomen om richting te geven. Ik moet die stip op de horizon zetten, waarbij ik Kennedy als voorbeeld heb, die begin jaren zestig beloofde dat voor het einde van het decennium een Amerikaan op de maan zou staan, ook al hadden ze geen flauw idee hoe ze dat voor elkaar moesten krijgen. Dan ontstaat er namelijk een enorme focus in een organisatie. En daar ben ik op uit. Maar misschien ben ik soms iets te uitgesproken en zet ik die stip soms iets te ver.
Is de Utrechtse heuvelrug misschien een te behoudende gemeente voor u?
Nee. DIt is een prachtgemeente met prachtinwoners. Ik wist heel goed waar ik aan begon, namelijk werken aan een organisatie en gemeente in opbouw. Die opbouw gaat nog nog zeker drie jaar duren. Als je een bestuurder zoekt die dat leuk vindt, dan moet je bij mij zijn. Woensdag stelt de VVD de verkiezingslijst vast en ik sta bij de H. De volgorde op de ranglijst wordt later bepaald, maar mijn ambitie lijkt me duidelijk.