Columns

Column: K*-keien

Kerkpleinoud

Het Kerkplein krijgt  een nieuwe bestrating. Hillridge's eigen onregelmatig columnist Leen Doeve zal er blij mee zijn.

Kerkpleinoud

K*-keien

(door Leen Doeve)

Hillridge heeft een bannerfoto van het pleintje van Rijsenburg in de carrousel gezet, dat brengt oude herinneringen boven.

Ik woonde nog niet zo lang op Rijsenburg, halverwege de Diederichslaan, voorbij halverwege de jaren zeventig. Boodschappen deden we op het Kerkplein en de op Hoofdstraat. Bakkerij van Barneveld voor brood en sachertorte, shag met blauwe Rizla halen bij Bert van Doorn, soms ook de VN of het UN. Een kapotte lamp vervangen bij Zuurbier. En natuurlijk aspirine en pleisters bij Slof&Sloofje. Even zwaaien naar Henri Merkenhof.

Melk, kaas en groenten kochten we op het plein bij de familie van der Ven. Op zaterdagmiddag tegen vijven kregen we bij hun de brie met korting. Die begon toch al uit te lopen.

Op de andere hoek de slijterij. We hadden een feestje gehad en ik bood aan om de lege kratten terug te brengen. Want dan kon ik gelijk even langs bij dat leuke meidje op de van Vrijberghestraat….

Van de slijter z'n steekwagen geleend. Sodeju, we hadden meer gedronken dan ik dacht. Met een flinke stapel kratten op de steekwagen valt de Diederichslaan niet mee. Maar het plein is nog veel erger en daar ging het mis. Eén van de wielen stak tussen de keien op het plein, de steekwagen maakt slagzij, zien jullie het voor je, daar ging m'n stapel kratten.

In een ultieme poging het statiegeld te redden probeerde ik de stapel overeind te houden. De hak van mijn linker schoen kwam tussen twee andere keien vast te zitten en brak af. K*k*k*, die k*-keien, zo kan ik toch niet naar dat meidje toe?

De slijter hielp me met het redden van de emballage. Dat ging goed. Daarna toch maar naar de van Vrijberghestraat. Een zwiep-zwaaitechniek hielp om de hak tijdig op straat te zetten voordat de rest van m'n voet daar ook aankwam. Een soort klappervoet.

Bij het meidje was haar vader op bezoek, oeps. Luchtmachtmens, verder niks mis mee, even mekaar aftasten. Meidje en ik vonden mekaar wel leuk, maar hoe zeg je dat precies. Haar pa hielp een hoop. Hoe staat het met klapperzool, zie je die nog wel eens, was een vraag die hij z'n dochter vaak stelde.

Tsja, en zo is het gekomen. Met hulp van die k*-keien op het Kerkplein en een aanstaande schoonvader. Klapperzool werd voor jaren m'n bijnaam in de schoonfamilie.