Driebergen

Seminariemuur Rijsenburg: geen monument.

De oude Seminariemuur in het centrum van Driebergen-Rijsenburg krijgt niet de status van monument. 'Daar hebben we op dit moment geen budget voor.'

De muur bakent het grondgebied af dat ooit toebehoorde aan het katholieke Groot Seminarie, waar priesters vanaf 1857 werden opgeleid. In de jaren tachtig van de vorige eeuw sneuvelde het seminariegebouw zelf al, tot onvrede van historici en menig Driebergenaar, om plaats te maken voor een appartementencomplex.
 

De westelijke muur, in het oude seminariebos

Grote delen van de muur staan nog overeind. Het langste deel begrenst sinds jaar en dag de achtertuinen van woningen aan de Bosstraat van de seminarieveldjes, die tegenwoordig dienst doen als evenemententerreinen. Maar ook aan de westzijde -in het oude seminariebos, dat de gemeente overigens wil verkopen- staan nog lange delen overeind.

Onlangs werd wel de Lourdesgrot -een bovengrondse kopie van de grot in het Franse Lourdes- in hetzelfde bos wel tot monument verklaard, tot tevredenheid van de aanvragers: de historische vereniging Driebergen-Rijsenburg Vroeger en Nu. De dorpshistorici wilden graag dat ook de Seminariemuur de status van monument krijgt, maar daar ziet wethouder Verhooef geen brood in.

Architect en dorpshistoricus Rene Smorenburg afgelopen december bij de Lourdesgrot

'We hebben allerlei deskundigen geraadpleegd. Maar gezien de staat van de muur en de waarde van de muur nu het Seminarie toch niet meer bestaat, is de afweging dat toch niet te doen,' aldus Verhoef, die toegeeft dat ook financiele redenen ten grondslag liggen aan het negatieve besluit. 'Als de muur bescherming geniet moet je er ook in investeren en daar hebben we op dit moment geen budget voor.'

Lijkt best wel op de Berlijnse muur. De priesters mochten er tenslotte ook niet zomaar uit

Daarbij is het volgens Verhoef ook om praktische redenen te lastig. 'De muur is ook moeilijk te bereiken om te onderhouden. Bovendien grenst hij aan tuinen en dan krijg je met allerlei particuliere situaties te maken.'

Ook de losse stukken aan de westelijke kant vindt Verhoef niet monumentaal. De muur in het bos is al flink voorzien van graffiti, en lijkt daardoor wat op de Berlijnse muur. Verhoef:  'Die vergelijking zou ik niet direct willen trekken. De monumentale waarde van een stukje muur is redelijk beperkt, denk ik.'