(ingezonden door Berend Musegaas)
OPEN BRIEF: Gemeenteraad: Neem uw inwoners serieus.
Aan het gemeentebestuur van de gemeente Utrechtse Heuvelrug
Aan de leden van de gemeenteraad
Aan het College van Burgemeester en Wethouders
Maarsbergen, 9 juni 2014
Geacht Gemeentebestuur,
Graag vragen wij uw aandacht voor het volgende.
Reeds bijna 10 jaar loopt de discussie over de invulling van de in verval geraakte camping Maarsbergen, een terrein van zo’n 10 ha, grenzend aan de oostkant van onze dorpskern. De gebiedsontwikkeling Maarsbergen Oost. In het Streekplan werd opgenomen dat een deel van het terrein bestemd wordt als bedrijventerrein, het resterende deel teruggegeven aan de natuur. De discussie gaat over de verdeling tussen beide bestemmingen. Er werd uitgegaan van 3 ha bedrijventerrein, 7 ha natuur.
Enige jaren geleden kocht de firma Wolfswinkel het gehele terrein. Zij willen er hun bestaande bedrijfslocatie uitbreiden en er zijn meer bedrijven die zich daar willen vestigen. Het lijkt economisch haalbaar. Volgens de gemeentelijke Structuurnota Bedrijventerreinen is er zelfs 7,8 ha extra terrein in Maarsbergen nodig.
Wolfswinkel en de gemeente laten gezamenlijk een haalbaarheidsstudie uitvoeren: 5,7 ha bedrijventerrein en 43 woningen zijn nodig voor de financiering.
Onder druk van samenleving en politiek, die 43 woningen veel te veel vinden, wordt een variant met 12 woningen bedacht. Daarbij moet de gemeente 2 miljoen extra investeren in de aanpassing van de wegen!
Inmiddels is de economie omgeslagen, het is intussen al enige jaren crisis en overal staan bedrijventerreinen leeg, ook in onze regio. Grote toenmalig geïnteresseerde bedrijven zijn failliet of hebben zich teruggetrokken. De vraag is weggevallen, de behoefte tot uitbreiding opgedroogd. En de gemeentekas is leeg.
Belangengroeperingen en betrokken bewoners spreken in. De meeste reacties zijn tegen de plannen. Het kost de gemeente miljoenen, het landschap en de kwetsbare natuur worden aangetast, de omwonenden ondervinden overlast, verkeersonveiligheid en fijnstof en geluid nemen toe, de grondwaterstand wordt ernstig ontregeld, etc. Ook wijzen insprekers op een aantal financiële risico’s. Een goede financiële onderbouwing ontbreekt.
Op 3 maart wordt door de gemeenteraad een nieuw plan bedacht: 4 ha bedrijfsterrein, 12 woningen, de ontsluiting via de Haarweg zodat er geen kosten voor wegen gemaakt behoeven te worden. Dit plan is niet besproken met de inwoners. B&W en Wolfswinkel gaan ter plekke akkoord. Het politiek compromis is een feit. De bewoners van de Haarweg zitten echter met de gebakken peren. Het tunnelplan in de dorpskern staat hiermee op losse schroeven.
Na installatie van de nieuwe raad stuurt Wolfswinkel medio mei een brief aan de gemeente, waarin hij aangeeft dat hij door het besluit van 3 maart een exploitatietekort heeft van 2 miljoen (?) en
daarom meer woningen wil bouwen en/of meer bedrijfsterrein wil ontwikkelen en/of een hogere gemeentelijke kostenbijdrage wil voor de ontsluiting. Hij wil het ondernemersrisico bij de gemeente leggen en dreigt om te vertrekken als de gemeente het raadsbesluit van 3 maart niet aanpast aan zijn wensen. De Commissie Ruimte van 4 juni gaat overstag (!) en besluit een motie van die strekking in de raad in te brengen op 19 juni a.s.
Gaat de raad over tot aanpassing van het besluit van 3 maart, dan dient de procedure, inclusief inspraak, opnieuw te worden uitgevoerd, met inbegrip van het in kaart brengen van alle gevolgen voor milieu, landschap, natuur, verkeer en de belasting van de lokale samenleving. Ook de gevolgen voor de tunnelplannen, de opwaardering van de infrastructuur en de verborgen (financiële) open einden dienen onderzocht. En dat, terwijl de oorspronkelijk behoefte inmiddels ontbreekt.
De oude raad neemt op 3 maart een ondoordacht besluit, de nieuwe raad denkt dit even snel te repareren onder druk van één belanghebbende. Wat is een raadsbesluit nog waard, waar lopen de grenzen van behoorlijk bestuur en neemt de gemeente haar eigen inwoners wel serieus?
Of moet het onhaalbare per se haalbaar gemaakt worden?
Was getekend,
Berend Musegaas
Berta Pater
David Vroon
Dorine en Frits van der Most
Frans Cremer
Frans Verheijen
Geert Kappe
Hans en Birgit van Oirschot
Henk Van den Beld
Henry Beuks
Kors Pater
Lars Kamerling
Peter Ahlers
Rob Fechner
.
