Maand: februari 2016

Shown here is the cover of the original Dutch version

Regained Years
Introduction

The Dutch East Indies of the nineteen thirties must have been paradisical. Certainly for children of Dutch parents. Every day good weather, mostly comfortable temperatures, roomy houses, several servants, garden – large gardens, often with all sorts of fruit trees.School from 7.30 till 12 or 1 o’clock and after that always free – no homework. Therefore, lots of play and adventure.

When we returned to the Netherlands in 1946, this paradisical vision of the Dutch East Indies was still common. There could have been little question of war trauma during the Japanese occupation. “You will undoubtedly have suffered somewhat, but in such a land with such a climate that can’t have been as bad as our suffering in Holland, think only of our last hungerwinter.”

We, repatriated people, often came up against this idea and soon made no attempt any longer to tell our stories. Besides, the future called and we were considerably behind in our schooling. We had not been to school for four years. Schools with Dutch as the teaching medium were closed immediately by the Japanese  occupier when they invaded in March 1942.

Now, in 2005, it has slowly become common knowledge that paradise does not exist anywhere in the world. Not now, and not then either. There are paradisical places,  regions; there are paradisical moments. But today or tomorrow we discover the reverse sides.

In the Dutch each Indies too there were reverse sides. Also already before the Japanese occupied the Indonesian Archipelago at the beginning of 1942. Not everyone by any means saw these dark sides. For that it was necessary to be able to look, listen  and empathise well.

Most Dutch people were not good at that, certainly not where it concerned subordinates. Let us not forget that at that time life was lived much more formally in the Dutch East Indies as well as in Holland. There as well as in Holland life ought to continue as it always had. Much could not be discussed or remained hidden.

In this book I shall tell in chapter 1 about the attractive everyday life of children in the Dutch East Indies before the war with Japan; the dark sides of which will at best only become visible incidentally.

The following chapters will be about the Japanese occupation and the ensuing Indonesian revolution, the Bersiap-time, the consequences for the Dutch people, for our family, for me personally.

This book contains my war experiences in the period when I was 13 till 18 years old. It was “recaptured” and written down when I was 72 years old, and since then has been much checked with fellow-sufferers and historic documents.

 

The book is currently available only in as a digital .pdf.
Send an email to franskeuchenius@hillridge.nl and we ‘ll send you a digital copy

 

See reviews on Amazon.com

Also Frans Keuchenius Dagboek van Jack link

---

Wil je Hillridge weer ns aan het werk zetten dan kan dat via dit platform. Je kunt ook altijd zonder platform doneren of je opgeven voor berichten over nieuwe artikelen

---

Inleiding

(door Frans Keuchenius)

Indië in de jaren dertig van de vorige eeuw, dat moet paradijselijk geweest zijn. Zeker voor kinderen van Hollandse ouders. Elke dag goed weer, meestal behaaglijke temperaturen, ruime huizen, meerdere bedienden, tuinen – ruime tuinen, vaak met vruchtenbomen van allerlei soort. School van 7.30 tot 12 of 13 uur en daarna altijd vrij – geen huiswerk. Veel spelen dus en veel avontuur.
Toen wij, in 1946, terugkwamen in Nederland was dit paradijselijke plaatje van Indië nog gemeengoed. Van oorlogsleed tijdens de Japanse bezetting kon weinig sprake geweest zijn. “Jullie zullen wel wat meegemaakt hebben, maar in zo’n land met zo’n klimaat moet dat toch zijn meegevallen vergeleken met ons leed in Nederland, denk alleen maar aan onze laatste hongerwinter.”

Wij, gerepatrieerden, liepen regelmatig tegen dit idee op en deden al snel geen pogingen meer om onze verhalen te vertellen. Trouwens, de toekomst riep en er was een behoorlijke leerachterstand. Vier jaar waren we niet naar school geweest. De scholen met Nederlands als voertaal waren onmiddellijk gesloten door de Japanse bezetter nadat ze in maart ‘42 waren binnengevallen.
Nu, in 2000, is langzaamaan gemeengoed dat het paradijs nergens op de wereld bestaat. Nu niet, en toen ook niet. Er zijn paradijselijke plekken, streken; er zijn paradijselijke momenten. Maar vandaag of morgen ontdekken we de keerzijden. Ook in Indië waren er de keerzijden. Ook al vóórdat de Japanners de Indische archipel bezetten begin 1942.

Lang niet iedereen zag deze schaduwkanten. Daarvoor was nodig om goed te kunnen kijken, luisteren en invoelen. Daarin waren de meeste Hollanders niet erg begaafd, zeker niet waar het ondergeschikten betrof. Laten we niet vergeten dat toen, zowel in Indië als in Nederland, veel formeler geleefd werd. Zowel daar als in Indië hoorde het te gaan zoals het altijd gegaan was. Veel bleef onbespreekbaar of verborgen.
In dit boek zal in hoofdstuk 1 verteld worden over het aantrekkelijke kinderleven van alledag in het Indië van vóór de oorlog met Japan; schaduwkanten zullen hoogstens terloops om de hoek komen kijken. In de hoofdstukken daarna zal het gaan over de Japanse bezetting en de daaropvolgende Indonesische revolutie -de Bersiaptijd-; de gevolgen ervan voor de Nederlanders, voor ons gezin, voor mij persoonlijk.

Dit boek bevat mijn oorlogservaringen in de periode dat ik 13 tot 18 jaar was. Het is opgediept en opgeschreven toen ik 72 jaar werd, en daarna veelvuldig gecheckt bij lotgenoten en geschiedenisdocumenten.

 

 

Dit boek is verkrijgbaar door overmaken van € 12,00 op IBAN NL72INGB0003382084, t.n.v. A.A. Keuchenius. Onder vermelding van Herwonnen Jaren en erg belangrijk: uw adresgegevens. Voor vragen franskeuchenius@hillridge.nl

---

Wil je Hillridge weer ns aan het werk zetten dan kan dat via dit platform. Je kunt ook altijd zonder platform doneren of je opgeven voor berichten over nieuwe artikelen

---