DriebergenHeuvelrugNatuur

Ooievaar na elf jaar terug op Driebergs Kloosterlaantje

Na elf jaar leegstand is eindelijk weer ‘ns een ooievaar neergestreken op het ooievaarsnest aan het Driebergse Kloosterlaantje. Misschien. UPDATE (10/4/18): Ooievaar is al vijf dagen niet meer gezien. Vogel is gevlogen en stukje hieronder is semi-nepnieuws tot ie terugkeert. 

De eerste melding is van afgelopen zaterdag. Sindsdien is de mannetjesooievaar bezig het nest aantrekkelijk te maken, opdat een vrouwtje komt neerdalen. Er worden takjes geschikt en herschikt en zo nu en dan klinkt geklepper.

Het is nog de vraag of deze ooievaar standvastig genoeg is. Vandaag -donderdag 5 april- bijvoorbeeld was de ooievaar tijdens de controleronde afwezig. Maar daar heeft hij alle reden toe: het is even takkeweer.

Het is voor het eerst in elf jaar dat een ooievaar het nest aan de Kloosterlaan heeft verkozen. In 2007 -het tweede jaar na oprichting van de nestpaal door de aanwonende- liep een aanvankelijk geslaagde nest- en broedpoging uit op een drama, toen de kuikens de hevige slagregens halverwege juni vermoedelijk niet te boven kwamen.

Mogelijk heeft daarbij ook hun vader het leven gelaten, dat althans is de veronderstelling van Hillridge. Mannetjes keren gewoonlijk jaar na jaar terug op hetzelfde nest, wachtend op een vrouwtje. Dat is niet perse hetzelfde vrouwtje als een jaar eerder. Ooievaars lijken monogaam, maar zijn vooral trouw aan hun nest.

Ons mannetje aan het Kloosterlaantje heeft vooralsnog nog geen vrouwtje kunnen verleiden. Mogelijk is het een jong mannetje dat aan zijn eerste nest begint. Hillridge houdt in de gaten of er een vrouwtje neerstrijkt en er vervolgens gepaard en gebroed kan gaan worden, want zo gaat dat in de natuur.

Er zat het voorbije decennium regelmatig een reiger op het nest uit te rusten en een enkel voorjaar landde er wel eens heel even een ooievaar, maar waarom het nest al die jaren gemeden is door ooievaars, dat is onduidelijk. Nestpalen in de buurt -op kasteel Sterkenburg en verderop, waar Langbroekerwetering uitmondt in de Kromme Rijn- zijn doorgaans wel bewoond.

Ook voor ooievaardeskundige Dick Jonkers is het een raadsel. ‘Dat zal wel altijd onbekend blijven’, aldus Jonkers, die afgelopen oktober nog gelauwerd werd door Vogelbescherming met een Gouden Lepelaar, die jaarlijks wordt ‘uitgereikt aan iemand die zich op uitzonderlijke wijze inzet voor het beschermen van vogels.’

Jonkers: ‘Raar dat er geen anderen op het nest zijn gekomen, iets wat vaak voorkomt, want eenmaal gebruikte nesten herkennen ze goed.’ De locatie van het nest is volgens Jonkers ook geschikt. ‘Het is een goed idee van die ooievaar om op, de overgang van de Heuvelrug naar het Kromme Rijngebied, een nest te gaan bezetten.

Jonkers ringde de ooievaarskuikens uit het eerste en laatste nest in 2007, ook in de stromende regen. De vraag of de geringde ooieveaars of die ringen ooit ergens zijn waargenomen is richting Jonkers verzonden, het wachten is nog even op het antwoord. Per omgaande: ‘ Ze schijnen te zijn uitgevlogen. Ik heb van de jongen noch van de ouders ooit iets gemeld gekregen.’

Hillridge mocht destijds mee de hoogwerker op, hieronder nog wat plaatjes van toen. Het regende uiteindelijk zo hard dat de ringsessie van de kuikens op het Sterkenburgse nest werd afgelast.

Het aanvankelijk gelukkige paar aan het Kloosterlaantje, in 2007
De ringsessie in 2007