Categorie: Brieven

Duurzaam Wonen 2035 – oproep aan college van burgemeester en wethouders

(ingezonden door Anne Marie Zwanink)

Meedoen aan een stroomversnelling in de bestaande bouw.

Het is de ambitie van de gemeente Utrechtse Heuvelrug om in 2035 klimaatneutraal1 te zijn. De opgave in de komende 20 jaar is groot. In onze gemeente moeten gemiddeld (alleen voor de bestaande woningen) 23 woningen per week verduurzaamd worden om dit te kunnen realiseren. De noodzaak is eveneens groot; het gaat om het leefbaar en betaalbaar houden van onze woonomgeving én het beperken van de CO2 uitstoot en daarmee gepaard gaande opwarming. Uitdaging hierbij is dat het vaak gaat om woningen van inwoners die financieel niet de capaciteit hebben om hun huidige woning energieneutraal te maken.

De werkgroep Duurzaam Wonen 20352 (DW2035) werkt momenteel aan een concreet plan (gereed eind maart 2015) om in 2035 op het gebied van de bestaande woningen een klimaatneutrale gemeente te zijn. Het woningbestand is dan zelfvoorzienend met hernieuwbare energie.

Terwijl we dit plan maken, doet zich de kans voor om als gemeente mee te doen met de landelijke campagne ‘Stroomversnelling Koopwoningen’. De Stroomversnelling Koopwoningen is een unieke samenwerking voor Nul op de Meter-verbouwingen van particuliere rijwoningen uit de periode 1950-1980. Een comfortabel en mooier huis zonder energiekosten en gefinancierd door de huidige energierekening. Dat is wat huiseigenaren wordt aangeboden.

Met het op 29 januari 2015 (aankomende donderdag) tekenen van deze overeenkomst zet ook de gemeente Utrechtse Heuvelrug de ambitie en beleidsdoelstelling om in concrete actie. Van denken en praten naar doen. Met het investeren in een upgrade naar een klimaatneutrale woning wordt ook de lokale economie sterk gestimuleerd. Werkgelegenheid, economie en klimaat gaan hand in hand.

De werkgroep DW2035 zou het fantastisch vinden wanneer ons college op 29 januari a.s. samen met alle omliggende gemeenten de Stroomversnelling Koopwoningen ondertekent. Hiermee gaat onze gemeente mee in de landelijke Stroomversnelling van kennisontwikkeling, innovatie en de realisatie van klimaatneutrale woningen die nodig zijn om als gemeente klimaatneutraal te worden in 2035.

Klimaatneutraal in 2035 is een noodzakelijke ambitie en een hele grote uitdaging. Laten we deze boot niet missen. Deze grote uitdaging vraagt groter denken met bestuurskracht en samenwerking van landelijke en lokale partijen.
Ondertekening van de Stroomversnelling Koopwoningen op 29 januari a.s. biedt een unieke kans om samen op te trekken in het ambitieuze plan om het woningbestand efficiënt te verduurzamen. Dat is nodig, en tegelijkertijd biedt het plan economisch gunstige kansen om mee te kunnen in deze noodzakelijke stroomversnelling.

Met vriendelijke groet,
Namens Duurzaam Wonen 2035,
Anne-Marie Zwanink, projectleider.

(ingezonden door Ad Schiedon)

De openbare scholen in de gemeente Utrechtse Heuvelrug zijn ondergebracht in de Stichting Openbaar Onderwijs Rijn-Heuvelland, sinds enige tijd opgetuigd met de potsierlijke toevoeging””Wereldkidz”.De relatie tussen de gemeente en de stichting was vanaf het begin niet al te best.De stichting streefde naar uitbreiding van haar werkgebied door zelfs niet-openbare scholen onder haar hoede te willen nemen.Er ontstond enige opschudding over dure studiereisjes naar China en er verdwenen miljoenen Euro’s door wanbeheer,.Uitnodigingen aan de raad van toezicht om in de gemeenteraad een toelichting te geven op het gevoerde beleid werden hautain van de hand gewezen.De gang van zaken rond de school in Amerongen en de gebrekkige communicatie tussen de stichting en de betrokken ouders en de medezeggenschapsorganen brachten de gemeenteraad er toe te reageren in de richting van het stichtingsbestuur. De reactie van dit bestuur was wel voorspelbaar “ U heeft daar niets mee te maken , pas als een school omvalt komt U in beeld “ Kort samengevat :” Laat u ons maar voortmodderen , maar als het fout gaat dan mag U de brokken oprapen”.
Het stichtingsbestuur ziet daarbij over het hoofd dat de grondwetgever de gemeente de plicht oplegt zorg te dragen voor openbaar onderwijs “in een genoegzaam aantal scholen “.Aan die grondwettelijke opdracht verandert niets als het beheer van de scholen wordt uitbesteed aan een stichting.De gemeenteraad kan en moet zich de vraag stellen of het belang van het openbaar onderwijs gediend wordt door een stichting die erin slaagt miljoenen Euro’s te laten verdwijnen door wanbeheer en in Amerongen ouders bruskeert ,terwijl diezelfde gemeenteraad de aanwezigheid van voldoende openbaar onderwijs wel dient te garanderen. De hautaine reactie van het stichtingsbestuur op de vragen en zorgen van de gemeenteraad kan naar mijn oordeel maar op EEN manier worden beantwoord : de scholen van Utrechtse heuvelrug worden liefst per direct weer onder het bevoegd gezag gebracht van de gemeente.
De gemeenteraad moet zijn tanden laten zien en zich niet de les laten lezen door een incompetent en arrogant stichtingsbestuur.
Ad Schiedon,
Voormalig raadslid SP
Bloemengaard 36
394`1 TC Doorn
Tel. 0343-413871

 

Kappen!

(ingezonden door Richard Zweekhorst)

Wanneer u de bossen inloopt op terreinen Stameren en Hoog Moersbergen vraagt u zich misschien af of dit het oefenterrein is geworden voor paintball activiteiten. Helaas ziet u niet meer dan een voorgenomen kapingreep van terreinbeheerder Utrechts Landschap. De vereniging Maarn Maarsbergen Natuurlijk heeft bij het UL aan de bel getrokken en hierdoor zijn voorlopig de werkzaamheden stopgezet. Voorlopig, want uit de reactie van het UL blijkt niets meer dan het gegeven dat men de moeite gaat nemen uit te leggen waarom de werkzaamheden wel tot uitvoering gaan komen. Imposante Tamme Kastanjes en Amerikaanse eiken van meer dan 100 jaar oud moeten het veld ruimen. Ze zijn niet inheems en dus niet gewenst in het natuurlijk bosbeeld. Een aantal generaties geleden zijn deze terreinen in cultuur gebracht, nut en sier verenigd in een parkachtige aanleg. Een cultuurhistorische ontwikkeling die we in de bossen op de Utrechtse Heuvelrug overal om ons heen kunnen waarnemen en door de recreant hoog gewaardeerd worden. Met het uitblijven van beheeringrepen is de altijd dynamische natuur begonnen om deze terreinen terug te nemen.

Het gaat niet snel genoeg, niets in onze tijd gaat nog snel genoeg.

In al zijn wijsheid heeft de mens weer eens besloten de natuur een handje te helpen. Dat ‘helpen’ heeft eigenlijk nooit het resultaat dat recht doet aan het complexe evenwicht van de natuur. UL meent een ‘beheerfout’ uit het verleden te moeten compenseren door grootschalig in te grijpen. Dat wat in een paar eeuwen gevormd is in een paar weken ‘herstellen’. De factor tijd wordt vergeten waardoor het bestaande ecosysteem abrupt opengebroken wordt. Ieder mens kan verzinnen dat hier een ecologische prijs voor betaald gaat worden. MMN zou graag zien dat de mens zich een bescheiden rol zou aanmeten als het gaat om natuur. Een cultuurhistorisch landschap door middel van een cultuuringreep terugbrengen naar een natuur die eens is geweest is in onze ogen een kapitale denkfout. Ons Nederlands landschap heeft één constante, het is altijd in beweging. Zou de exoot Tamme Kastanje (inheems in zuid Europa)in deze tijd van opwarming van de aarde nog wel een exoot zijn geweest? Waarom zou je een boom van 120 jaar wegzagen en niet gewoon laten versterven? Wat straks te doen met de Rhododendrongroepen, flatgebouwen voor vogels, ook weg? Douglassparren? Grove den? Hoe ver gaan we terug? Wat was hier voor de zandverstuivingen? Is het doel een beukenbosareaal met grote grazers en voor de mens de reële kans om tijdens een wandeling door een wolf of een beer opgevreten te worden? MMN heeft naar het UL de uitnodiging gedaan met elkaar in gesprek te gaan. MMN gaat ook graag met u in gesprek we nodigen u uit via onze Facebook pagina of website te reageren. Wij nemen uw mening en zorg mee in onze gesprekken.

 

Richard Zweekhorst

Voorzitter Maarn Maarsbergen Natuurlijk

Een goed advies??

(ingezonden door Gera Hensbergen, BVH)

Dat de inwoners geschrokken zijn van drinkwater waarin een giftige stof werd geconstateerd, is duidelijk en terecht. Vitens meende inwoners te moeten adviseren het water voor gebruik enige tijd te koken. Dan zou het gevaar geweken zijn. Dat de overheid blindelings achter het advies van Vitens is gaan staan, is voor ons verbazingwekkend.

 

De BVH stelt op minst een aantal vraagtekens bij het advies.

De stof waar het omgaat, PER, heeft n.l. een kookpunt dat boven dat van water ligt. Als je het vergiftigde drinkwater kookt dan verdampt er vooral water. De gifconcentratie in het overblijvende drinkwater neemt dan juist toe. De voorlichting van Vitens is daarom ondeugdelijk en het advies onjuist.

 

De gezondheid van inwoners is in het geding en dat vereist uiterst zorgvuldig handelen. Inwoners en de politiek moeten kunnen vertrouwen op adviezen van instanties, die deskundig geacht worden. De BVH heeft daarom aan het college om een ‘second opinion’ gevraagd. Dit werd geweigerd.

 

De afdeling voorlichting van Vitens blijft koken als advies geven. Volgens Vitens borrelt het gif er dan uit en het kookpunt van het gif zou geen rol spelen. De BVH heeft Vitens verzocht om een wetenschappelijke onderbouwing van het advies. Toegezegd is, dat het laboratorium ons nader zal informeren. Van de zijde van het laboratorium hebben wij tot nu toe niets vernomen.

 

Verschuilen achter een bedrijf dat er belang bij heeft een en ander niet te doen laten escaleren is hoogst onverstandig. Het was beter geweest het zekere voor het onzekere te nemen en op zijn minst b.v. de eigen milieudienst eens om advies te vragen.

 

Maar het aller ergste is wel dat men al jaren van het gif wist maar er niets mee heeft gedaan. Gewoon de zaak laten versloffen is de overheid kwalijk te nemen.

 

Namens de fractie van de BVH

Gera Hensbergen

(raadslid BVH)

 

 

.

 

(ingezonden door Berend Musegaas)

OPEN BRIEF: Gemeenteraad: Neem uw inwoners serieus.

Aan het gemeentebestuur van de gemeente Utrechtse Heuvelrug
Aan de leden van de gemeenteraad
Aan het College van Burgemeester en Wethouders
Maarsbergen, 9 juni 2014

Geacht Gemeentebestuur,
Graag vragen wij uw aandacht voor het volgende.
Reeds bijna 10 jaar loopt de discussie over de invulling van de in verval geraakte camping Maarsbergen, een terrein van zo’n 10 ha, grenzend aan de oostkant van onze dorpskern. De gebiedsontwikkeling Maarsbergen Oost. In het Streekplan werd opgenomen dat een deel van het terrein bestemd wordt als bedrijventerrein, het resterende deel teruggegeven aan de natuur. De discussie gaat over de verdeling tussen beide bestemmingen. Er werd uitgegaan van 3 ha bedrijventerrein, 7 ha natuur.
Enige jaren geleden kocht de firma Wolfswinkel het gehele terrein. Zij willen er hun bestaande bedrijfslocatie uitbreiden en er zijn meer bedrijven die zich daar willen vestigen. Het lijkt economisch haalbaar. Volgens de gemeentelijke Structuurnota Bedrijventerreinen is er zelfs 7,8 ha extra terrein in Maarsbergen nodig.
Wolfswinkel en de gemeente laten gezamenlijk een haalbaarheidsstudie uitvoeren: 5,7 ha bedrijventerrein en 43 woningen zijn nodig voor de financiering.
Onder druk van samenleving en politiek, die 43 woningen veel te veel vinden, wordt een variant met 12 woningen bedacht. Daarbij moet de gemeente 2 miljoen extra investeren in de aanpassing van de wegen!
Inmiddels is de economie omgeslagen, het is intussen al enige jaren crisis en overal staan bedrijventerreinen leeg, ook in onze regio. Grote toenmalig geïnteresseerde bedrijven zijn failliet of hebben zich teruggetrokken. De vraag is weggevallen, de behoefte tot uitbreiding opgedroogd. En de gemeentekas is leeg.
Belangengroeperingen en betrokken bewoners spreken in. De meeste reacties zijn tegen de plannen. Het kost de gemeente miljoenen, het landschap en de kwetsbare natuur worden aangetast, de omwonenden ondervinden overlast, verkeersonveiligheid en fijnstof en geluid nemen toe, de grondwaterstand wordt ernstig ontregeld, etc. Ook wijzen insprekers op een aantal financiële risico’s. Een goede financiële onderbouwing ontbreekt.
Op 3 maart wordt door de gemeenteraad een nieuw plan bedacht: 4 ha bedrijfsterrein, 12 woningen, de ontsluiting via de Haarweg zodat er geen kosten voor wegen gemaakt behoeven te worden. Dit plan is niet besproken met de inwoners. B&W en Wolfswinkel gaan ter plekke akkoord. Het politiek compromis is een feit. De bewoners van de Haarweg zitten echter met de gebakken peren. Het tunnelplan in de dorpskern staat hiermee op losse schroeven.
Na installatie van de nieuwe raad stuurt Wolfswinkel medio mei een brief aan de gemeente, waarin hij aangeeft dat hij door het besluit van 3 maart een exploitatietekort heeft van 2 miljoen (?) en
daarom meer woningen wil bouwen en/of meer bedrijfsterrein wil ontwikkelen en/of een hogere gemeentelijke kostenbijdrage wil voor de ontsluiting. Hij wil het ondernemersrisico bij de gemeente leggen en dreigt om te vertrekken als de gemeente het raadsbesluit van 3 maart niet aanpast aan zijn wensen. De Commissie Ruimte van 4 juni gaat overstag (!) en besluit een motie van die strekking in de raad in te brengen op 19 juni a.s.
Gaat de raad over tot aanpassing van het besluit van 3 maart, dan dient de procedure, inclusief inspraak, opnieuw te worden uitgevoerd, met inbegrip van het in kaart brengen van alle gevolgen voor milieu, landschap, natuur, verkeer en de belasting van de lokale samenleving. Ook de gevolgen voor de tunnelplannen, de opwaardering van de infrastructuur en de verborgen (financiële) open einden dienen onderzocht. En dat, terwijl de oorspronkelijk behoefte inmiddels ontbreekt.
De oude raad neemt op 3 maart een ondoordacht besluit, de nieuwe raad denkt dit even snel te repareren onder druk van één belanghebbende. Wat is een raadsbesluit nog waard, waar lopen de grenzen van behoorlijk bestuur en neemt de gemeente haar eigen inwoners wel serieus?
Of moet het onhaalbare per se haalbaar gemaakt worden?

Was getekend,
Berend Musegaas
Berta Pater
David Vroon
Dorine en Frits van der Most
Frans Cremer
Frans Verheijen
Geert Kappe
Hans en Birgit van Oirschot
Henk Van den Beld
Henry Beuks
Kors Pater
Lars Kamerling
Peter Ahlers
Rob Fechner
.

(ingezonden door Vereniging Leefbaar Doorn)

Help ! Invasie op komst !

Het College van de gemeente Utrechtse Heuvelrug heeft gemeld na maart te zullen beslissen op een
aanvraag voor de bouw van een loods aan de Molenweg/Pittesteeg te Doorn voor bijna duizend, ‘biologisch’ te houden varkens.
Onze Heuvelrugse gemeente vindt, net als de provincie Utrecht, dat intensieve veehouderij niet gewenst is aan de zuidzijde van Doorn. Dat is immers een speciaal gebied: het ligt binnen de Stichtse Lustwarande, is een stiltegebied, maakt deel uit van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS) en ligt naast een Natura 2000 gebied van internationale allure. Kenmerk van dit voor recreatie en natuurbeheer belangrijke gebied: een open landschap met prachtige zichtlijnen.

‘Biologische varkenshouderij’ klinkt heel verantwoord en landelijk maar betekent ook dat de regels voor 'intensieve veehouderij' niet gelden.
Deze 1.000 ‘biologische varkens’ zouden dus ongehinderd evenveel uitstoot mogen produceren als een megastal van 18.000 varkens!
Een 'intensieve veehouderij' – uitstoot, maar zonder de normale bescherming is mogelijk tengevolge van
een maas in de wet. Bij een megastal hoort namelijk een luchtzuiveringsinstallatie. En dat is vanwege het biologische label niet nodig.

De varkens zouden ongehinderd zoveel fijnstof veroorzaken dat het kruispunt van Doorn daarbij vergeleken een verademing vormt. Gezien de heersende wind een benauwend vooruitzicht, vooral voor de mensen die ten noorden (o.a. Beatrixhuis) en oosten van de varkens wonen.
Er wordt alarm geslagen over de fijnstof van auto's. Daarom wordt elektrisch rijden flink gepromoot. Maar fijnstof veroorzaakt door varkens is even kankerverwekkend, omdat die de kleinste deeltjes oplevert en dus het gevaarlijkst is voor de gezondheid.

Het is maar goed dat de ramen van het nieuwe gemeentekantoor niet open kunnen, de stank zou de ambtenaren uit hun kantoren kunnen drijven. Naast de stank zal ook de herrie de omwonenden en de patiënten van het revalidatiecentrum Aardenburg hinderen. De varkens zouden zoveel ammoniak produceren dat gras en andere (ook beschermde) flora geen schijn van kans meer heeft. Binnen vier jaar zal aan de omringende bomen te zien zijn dat ze lijden van die uitstoot. De varkens verjagen ook allerlei weidedieren.

Om de biologische varkenshouderij te kunnen realiseren zijn de rechten verzameld voor de uitstoot van stikstof uit ammoniak van maar liefst 9 beëindigde veebedrijven op verschillende plekken in de provincie. Deze 'rechten' op uitstoot worden nu geconcentreerd ingezet in ons kwetsbare natuurgebied.

De gemeente was zo vriendelijk om bij de aanvraag voor een 'kuilvoerplaat' in het bestemmingsplan te vergeten te noteren dat het om zo’n plaat ging waardoor er nu sprake is van een 'normaal' bouwvlak.
Ook liet zij een aanvraag voor een extra uitweg in dit natuurgebied in de la liggen, zodat die aanvraag op juridische gronden toegewezen moest worden. Hindervereisten wilde de gemeente niet aanpassen.

De gemeente kan de lucht- en landschapsvervuiling nog steeds voorkomen omdat het bouwen van een loods niet kan zonder het open landschap aan te tasten. Daarnaast dient de betrokken boer, gelet op zijn aanvraag voor een bouwvlak ten behoeve van een kuilvoerplaat, zich aan de aanleg van die platte plaat te houden.

Gemeente: bescherm de gezondheid en het welzijn van de inwoners en sta pal voor het unieke en waardevolle landschap!
VERENIGING LEEFBAARHEID DOORN www.leefbaarheiddoorn.nl
 

Tussen de ingekomen stukken vond Hillridge zojuist een opvallend elektronisch briefje, opvallend vanwege toon en inhoud. En omdat veel gemeenten worstelen met deze doelbelasting.

“Nieuwe inwoner boos over hondenbelasting” verder lezen

(Ingezonden door Rintel)

Aan het recreatieschap Midden Nederland

Mijne heren,

Ik had het bericht al gelezen over de trappen bij de Maarnse Zanderij.

Maar ik heb nu zelf daar een wandeling gemaakt.

Het is onvoorstelbaar dat de toegang en uitgang tot dit terrein is uitgerust met dergelijke onmogelijke trappen.

Het lijkt wel of U de toeristen in levensgevaar wilt brengen.

De hoge trap met 1 leuning lijkt een poging tot zelfmoord als je naar beneden moet.

Naar boven is die trap alleen voor getrainde sporters te nemen.

De slordige houten trap bij de andere ingang is gemaakt als een hindernis baan, met ongelijke treden en voldoende mogelijkheid om te struikelen.

Dit terrein is voor de gemiddelde toerist af te raden.

Ik adviseer U daarom waarschuwingsborden te plaatsen en het terrein te sluiten.

Mocht u daar zelf gaan wandelen, neem dan kinderen en ouderen mee.

Dan zult U een leuke dag hebben.

(Ingezonden)

‘Zomerzotheid’

Moeten we rekening houden met op termijn opnieuw een gemeentelijke herindeling ? “Nee toch”, zal menig inwoner van de gemeente Utrechtse Heuvelrug verzuchten. “Wie bedenkt nu zoiets ?” Tsja, wie bedenkt zoiets ?

Toch is het begrip ‘herindeling’ niet zomaar uit de lucht komen vallen. Vorige week heeft het college de raad in een memo op de hoogte gesteld van zijn voornemen om in september met de colleges van Bunnik, Rhenen en Wijk bij Duurstede te gaan praten over bestuurlijke ontwikkelingen, eventuele nieuwe vormen van samenwerking. In datzelfde memo wordt tevens de vraag gesteld of ook aan gemeentelijke herindeling wordt gedacht.

Dit alles, volgens het college, naar aanleiding van ontwikkelingen op het gebied van de bestuurlijke inrichting van Nederland, zoals de eventuele samenvoeging van de provincies Utrecht, Noord-Holland en Utrecht tot één provincie en, zoals dat wordt genoemd, een nieuw beleidskader voor gemeentelijke herindelingen.

Nu valt het te prijzen dat een college van B. en W. en dat geldt ook voor de onze, vooruit denkt. Dat is wat anders dan een mogelijke gemeentelijke herindeling weer nieuw leven in te blazen door in vragende zin dit aan de orde te stellen. Minister Plaskerk die onder meer is belast met de bestuurlijke inrichting van ons land, heeft weliswaar geroepen geen voorstander te zijn van handhaving van gemeenten met een inwonersaantal onder de honderdduizend. Bij dat ‘roepen’ is het vooralsnog gebleven. Hiervoor kreeg hij niet de handen op elkaar.

Het is dan op zijn minst voorbarig van het college het aspect van gemeentelijke herindeling op de agenda van overleg met de colleges van buurgemeenten te plaatsen. Niet alleen voorbarig, maar ook merkwaardig en riskant. Merkwaardig omdat er binnen een jaar gemeenteraadsverkiezingen zijn. Door de actie van het college van de gemeente Utrechtse Heuvelrug neemt het de politieke groeperingen de wind uit de zeilen. Juist kwesties als verdergaande intergemeentelijke samenwerking en wellicht opnieuw gemeentelijke herindeling, worden wellicht volgend jaar verkiezingsthema’s. Dan gaat het niet aan dat het college deze zaken zomaar uit zijn hoed tovert. Zeker niet als men zich realiseert dat het geenszins zeker is dat volgend jaar een college van dezelfde politieke samenstelling terugkeert.

Tenslotte is het aan de orde stellen van eventuele gemeentelijke herindeling ook riskant omdat na de gemeentelijke herindeling van 2006 niet alles in onze gemeente vlekkeloos verloopt. Dat geldt zowel voor het bestuurlijke reilen en zeilen (twee wethouders hebben tussentijds het veld moeten ruimen, een burgemeester die bij zijn herbenoeming bij lange na niet de handen van alle raadsleden op elkaar kreeg en een andere wethouder die met een stevige motie van wantrouwen te maken kreeg), de stagnatie in de verkoop van gemeentelijk onroerend goed – voor een deel leegstaande voormalige gemeentekantoren, als de nog steeds slecht op gang komende kwaliteitsbewaking- verbetering van de ambtelijke organisatie. Niemand zit (dus) te wachten op een gemeentelijke herindeling. Dat leidt alleen maar tot onrust en tot opnieuw verbreding van die ‘kloof’ tussen gemeente en de inwoners, waar we zo druk mee zijn geweest. Kortom: de actie van het college, onder leiding van de burgemeester, richting buurgemeenten, bestempelen we maar als ‘zomerzotheid’.

Frits van Schaik (raadslid BVH)